In het derde jaar van je bachelor heb je de mogelijkheid om als student op uitwisseling te gaan. Van verre bestemmingen tot dichtbij, de keuze is aan jou. Maar hoe is zo'n exchange nu echt, en is het ook aan te raden om deze stap te zetten?
“Halifax? Daar heb ik nou echt nog nooit van gehoord. Waar ligt dat?”
Sinds ik heb gekozen om voor mijn exchange naar Dalhousie University in Halifax te vertrekken, heb ik dit meer dan eens gehoord. Dus waar ligt het? Aan de oostkust van Canada in de provincie Nova Scotia. Het is belangrijk om de provincie te benoemen, omdat Nova Scotia qua oppervlakte groter is dan Nederland. Je kunt je vast voorstellen hoe verschillend niet alleen de provincie is, maar vooral hoe enorm verschillend het land is. Canada is maar net iets kleiner dan heel Europa, dus waar je zit in Canada maakt een enorm verschil in natuur, de levensstijl, het weer, de cultuur, enzovoort. En hoewel Nova Scotia dus groter is dan Nederland wonen er veel minder mensen: 18 miljoen in Nederland versus 970 duizend in Nova Scotia. De stad waar ik dus nu woon, Halifax, is eigenlijk best klein en helemaal niet dichtbevolkt. Dat is ook een van de redenen waarom ik voor Halifax heb gekozen: je bent binnen een halfuurtje lopen eigenlijk overal, alles is dicht bij elkaar en je komt sneller mensen tegen op straat. Daarnaast is Halifax omringd door prachtige natuur, waar je vrij gemakkelijk kunt komen.
Maar genoeg over Halifax, meer over ‘op exchange gaan’. Want wie weet lees je dit wel en ben je enorm benieuwd naar alle ins en outs van een exchange. Allereerst: ga! Dit is een ervaring die je voor altijd bijblijft en de VU maakt het je ook nog eens best makkelijk. Maar dan natuurlijk de vraag: waar ga je heen? Je moet goed nadenken over een aantal dingen. Hoe ver van huis wil je/durf je te zitten? Welke talen spreek je allemaal en vind je het erg om in een land te wonen waar je de taal niet spreekt? Hoe goed zou je in een compleet andere cultuur kunnen wonen? Enzovoort.
Voor mij waren dit doorslaggevende vragen, want hoewel ik gehecht ben aan Nederland en meer bekend ben met Europa, wist ik al vrij snel dat ik uit Europa weg wilde. Je kunt altijd nog op vakantie gaan of een master volgen buiten Europa, maar een exchange is in principe maar een halfjaar of korter, dus je krijgt de volledige ervaring terwijl de tijd dat je er bent toch overzichtelijk blijft. Daarnaast spreek ik Nederlands, Engels en heel gebrekkig Frans, en was ik niet echt bereid om in korte tijd een nieuwe taal te leren, of om in een land te wonen waar ik de taal niet spreek. Zo bleef ik over met steden in Canada en Australië, met Halifax op plek één.
Heel toevallig werd ik samen met een vriendin toegelaten tot Dalhousie University en hoefde ik gelukkig niet alles meer in mijn eentje uit te zoeken. Een van de dingen die we moesten beslissen, was wanneer we heen wilden vliegen. Het was een hele goede keuze om toch wel alvast een aantal dagen voor de introweek te gaan; zo konden we de stad alvast een beetje leren kennen en hadden we de tijd om door de jetlag heen te komen. We hebben er zelfs voor gekozen om samen te wonen en daar heb ik nog steeds veel plezier van. Dat ik dit allemaal samen kon doen met iemand anders, hielp enorm veel. Maar uiteraard is dit voor de meesten niet zo. Toch is het goed om te weten dat je vrienden maakt voor je het überhaupt doorhebt! Je leert zo snel mensen kennen en alle exchange-studenten zijn heel erg open om samen dingen te gaan doen, omdat ze in precies hetzelfde schuitje zitten.
Maar exchange is ook oncomfortabel. Je zit in een compleet ander land met andere mensen, je doet allemaal gekke dingen die je anders niet zou doen, en waarschijnlijk is je agenda soms helemaal volgeboekt. Het is natuurlijk ook zo dat je heimwee krijgt en dat je er soms helemaal klaar mee bent. Maar neem het maar van mij aan: het is het allemaal waard. Ik heb hier ook veel heimwee gehad, maar ik ben ook voor de eerste keer gaan surfen, naar een horrorhouse geweest, heb uitstapjes gemaakt naar de natuur, nog nooit zoveel sportwedstrijden gezien en zelf ook nog nooit zoveel verschillende sporten beoefend. Ik heb Homecoming, Thanksgiving en Halloween gevierd, en ik heb zo hard gelachen en zulke leuke mensen ontmoet dat ik nu al moeite heb met het idee dat ik hier straks weer wegga.
Dus ga! Als je de kans hebt, is dit iets wat je niet wilt missen. Ik zit hier zelf nog iets minder dan twee maanden en ik kan niet wachten op wat er allemaal nog op mijn pad komt. Eén ding is zeker, en dat is dat dit voor altijd bij mij blijft. En ik wens iedereen hetzelfde toe!