Een interview met mr.drs. Eduard Charry
Eduard Charry is ruim 20 jaar werkzaam als advocaat en heeft zijn eigen kantoor in Amsterdam. Hij is afgestudeerd in Nederlandse taal en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en Rechtsgeleerdheid aan de Vrije Universiteit. Hij is gespecialiseerd in verschillende rechtsgebieden, waaronder strafrecht, familierecht, sociaal verzekeringsrecht en vreemdelingenrecht.
De persoon Eduard Charry
Charry is geboren en getogen in Suriname. Zijn familie had weinig geld, maar dat motiveerde hem om hogerop te komen. Een oom van Charry had een goede functie bij een fabriek en spoorde hem altijd aan om hard te werken.
“Toen ik jong was, moedigde hij mij aan om mij intellectueel te ontwikkelen en te groeien. Ik wilde graag vooruitkomen en vertrouwde in mijn eigen capaciteiten. Na een lerarenopleiding te hebben afgerond in Suriname, was ik werkzaam als onderwijzer. Maar ik ben toen naar Nederland vertrokken en ging Nederlandse taal en Letterkunde studeren aan de UvA.”
Loopbaan
Anno 2016 is Eduard Charry ruim 20 jaar werkzaam als advocaat. Hij heeft zijn eigen advocatenkantoor in Amsterdam-Zuidoost. Bij zijn entree op de arbeidsmarkt waren er helaas, door diverse bezuinigingen, weinig carrièremogelijkheden voor Neerlandici. Hij liet zich hierdoor niet demotiveren. Om zijn intellectuele honger te stillen, besloot hij om Rechtsgeleerdheid te gaan studeren aan de Vrije Universiteit. Eduard Charry genoot van de studie en de prettige sfeer op de VU. Hij bracht uren door in de universiteitsbibliotheek, ondanks dat hij ook een fulltime baan had bij de stichting Welsuria. Deze stichting had als doel om Surinaamse Nederlanders te ondersteunen bij het integreren in de Nederlandse samenleving.
Na het behalen van zijn doctoraal Rechtsgeleerdheid nam Charry een advocatenkantoor over van een advocaat die met pensioen ging. Hij ging zelfstandig aan de slag.
“Ik ben mijn eigen baas. Ik heb altijd veel waarde gehecht aan intellectuele vrijheid, wat concreet betekent dat ik zelfstandig de koers van een zaak wil kunnen bepalen en mij hiervoor niet wil hoeven te verantwoorden. Het vergt wel een groot intellectueel vermogen om als beginnend advocaat een eigen kantoor te runnen, omdat je alles zelf moet weten en kunnen. Dit was voor mij zowel uitdagend als bevredigend.”
De meeste zelfstandige advocaten hebben weinig vrije tijd, maar daar treurt Eduard Charry niet om. Charry neemt zijn werk niet als vanzelfsprekend en haalt er nog steeds veel voldoening uit. Als hij ‘s ochtends opstaat, is hij blij dat hij daartoe in staat is.
“Ik geniet van mijn bestaan. Ik ben blij met wat ik doe en ik help veel mensen, omdat ik binnen de sociale advocatuur werkzaam ben. Dat wil zeggen dat ik rechtshulp biedt aan kwetsbare, minder vermogende groepen in de samenleving. De overheid financiert een gedeelte van de kosten van rechtshulp voor mensen waarvan de Raad van Rechtsbijstand heeft vastgesteld dat zij het zich niet kunnen veroorloven. Daarnaast moeten zij wel een eigen bijdrage betalen aan de hand van hun inkomen.”
“Advocaten die aangesloten zijn bij een groter kantoor en mensen met genoeg geld zullen later door het omhooggaan van de eigen bijdrage van de cliënt vanzelfsprekend niet direct geraakt worden. Maar de democratische rechtsstaat kan wel in gevaar komen.”
De toekomst van de sociale advocatuur
Ondanks het feit dat Charry heel positief tegenover zijn beroep staat, is hij wel van mening dat de sociale advocatuur in de loop der jaren erg veranderd is. Dit verklaart Charry door het telkens omhooggaan van de eigen bijdrage van de cliënt. Het gevolg hiervan is een grotere afstand tussen cliënt en advocaat; hij ervaart vaker een bepaalde mate van afstandelijkheid en zakelijkheid bij zijn cliënten.
“Vroeger kreeg je cadeaus, bloemen of een drankje als teken van dankbaarheid als je een zaak had gewonnen. Nu hoor je na de zaak vaak niets meer. Daarnaast proberen mijn cliënten soms zo min mogelijk te betalen en zoeken ze hierbij de grenzen op.”
Volgens Eduard Charry ziet de toekomst van de sociale advocatuur er allesbehalve rooskleurig uit. Hij voorspelt dat de gewone man op den duur wellicht geen advocaat meer zal kunnen betalen door de voortdurend stijgende eigen bijdrage. Charry vindt dit zorgelijk, omdat de toegang tot de rechter zo bemoeilijkt wordt voor kwetsbare groepen in de samenleving. Hij vreest dat mensen met weinig inkomen zullen afhaken en geen advocaat meer in de armen kunnen of willen nemen.
“Advocaten die aangesloten zijn bij een groter kantoor en mensen met genoeg geld zullen later door deze ontwikkeling vanzelfsprekend niet direct geraakt worden. Maar de democratische rechtsstaat kan wel in gevaar komen.”
Charry raadt rechtenstudenten aan om zo veel mogelijk allround kennis op te doen tijdens de studie.
“De man/vrouw die meer weet, wint. Pak dus alle kansen om te leren en ervaring op te doen.”
Om een goede advocaat te zijn, moet je volgens Charry ook creatief kunnen denken.
“Om zaken te winnen, moet je een situatie van meerdere invalshoeken kunnen bekijken. Creativiteit bouw je op door een stevige intellectuele belangstelling te hebben en dus door veel te lezen, analyseren, discussiëren en debatteren. Om creatief te zijn, heb je een zekere mate van moed nodig. Je behoort namelijk onafhankelijkheid te vergaren in je kennis en dus niet te leunen op wat anderen vinden.”
Door: Aïsha Morris
