Als jij ooit in je leven aangifte hebt gedaan herken je het vast wel; het duurt ontzettend lang voordat je aangifte wordt opgepakt en voordat er echt wat mee gebeurt ben je zo een hele tijd verder. In Nederland bestaat het snelrecht en zelfs het supersnelrecht, maar waarom wordt daar niet vaker gebruik van gemaakt?
Allereerst is het misschien goed om te verduidelijken wat het snelrecht en het supersnelrecht inhoudt. Bij snelrecht staat een verdachte binnen 17 dagen voor de rechter, bij supersnelrecht binnen 3 tot 6 dagen. Hier kan gebruik gemaakt van worden indien het gaat om een bewijstechnisch eenvoudige zaak. Hierbij kan gedacht worden aan zaken waarbij het gaat om veelplegers, een verdachte die op heterdaad wordt betrapt of aan een situatie waarin er gebruik wordt gemaakt van geweld tegen personen met een publieke functie. Daarnaast moet de verdachte tot aan de zitting in voorlopige hechtenis kunnen blijven en moet de verdediging instemmen met afhandeling van de zaak op zo’n korte termijn.
Het snelrecht kan een super goede oplossing bieden voor zaken die snel afgehandeld moeten worden. Het is een snelle manier van rechtspreken en dat betekent ook dat slachtoffers snel afsluiting kunnen krijgen en eventueel zelfs een schadevergoeding.
Echter, in de praktijk wordt het snelrecht weinig gebruikt. Dit komt voornamelijk doordat het vereist is voor toepassing van het snelrecht dat het gaat om eenvoudige zaken, terwijl in de praktijk blijkt dat de zaken die bedoeld zijn voor het snelrecht toch te ingewikkeld hiervoor zijn. Voor de andere zaken geldt juist het omgekeerde; vanwege het anticipatiegebod is voorlopige hechtenis niet mogelijk en ook dit is vereist voor toepassing van het snelrecht.
Kortom, wat de wetgever voor ogen had komt niet overeen met de praktijk en daarmee wordt het snelrecht eigenlijk tekort gedaan. Dat is dan ook gelijk de reden dat het snelrecht in de praktijk weinig wordt gebruikt.
Bronnen
https://repository.wodc.nl/bitstream/handle/20.500.12832/2457/3019_volledige_tekst_tcm28-457679.pdf
Allerliefste lezers,
Wat een eer om jullie op de website van ons verenigingsblad, de Incretus, te mogen verwelkomen als Bestuurslid Media!
Mijn naam is Chanel Broekhoff. Ik ben 21 jaar en sinds kort ben ik woonachtig in Amsterdam. Ik zou komend jaar starten met het derde jaar van de opleiding Rechtsgeleerdheid aan de Vrije Universiteit, maar van studeren neem ik een jaar ‘pauze’ om mij bezig te houden met het bestuur van onze vereniging, QBDBD.
Komend jaar vervul ik de functie van Bestuurslid Media, wat betekent dat ik mij vooral bezig zal houden met het naar buiten toe presenteren van de vereniging. Dit komt onder andere tot uiting in het maken van foto’s tijdens de evenementen, het maken van posters voor de evenementen en het plaatsen van deze ontwerpen op de social media kanalen van de vereniging. Daarnaast zal ik komend jaar de Reis 1-2 commissie en de Incretusredactie begeleiden.
Ik heb heel veel zin in het aankomende jaar en zal mij met alles wat ik in mij heb inzetten voor de vereniging. Ik hoop jullie dan ook snel op de foto te mogen zetten tijdens een van onze evenementen!